Deze vrouw kwam ook voor de tweede keer terug. Gewoon om even te kijken en checken of alles goed ging. Ze deed hard haar best om haar leven wat op orde te krijgen maar ergens voelde het nog niet goed. Iets hield haar steeds weer tegen, maar wat? Ik ging ontspannen zitten, stroomde in op mijn eigen energie en met alle vriendelijkheid klopte ik aan op die van haar. Maar ergens overviel mij een heftige angst. Ik wilde mijn ogen sluiten maar kon het gewoon niet. Sterker nog, ik werd zo bang dat ik eigenlijk wilde huilen, een soort kinderlijke "monster onder het bed angst". Nadat ik mijzelf weer tot kalmte had bedaard en op zoek ging naar antwoord op haar vraag, en waar mijn intens heftige angst vandaan kwam, wist ik dat er iemand was maar ik kon diegene niet zien. Geen vrouw, gedaante, man, kind, opa, niks? Maar toch voelde ik dat er iemand was. Toen ik mijn ogen opende en deze vrouw aankeek viel voor mij het kwartje. De persoon die ik voelde was deze vrouw die tegen over mij zat maar dan in haar kleine versie. Ik vroeg haar ook of ze zo rond haar 5e levensjaar heel erg bang was geweest? Zij wist hier meteen met een verhaal op te reageren van wat kinderlijk gepest, maar voor haar van grote invloed. Ook omschreef zij dat zij als kind erg bang was aangelegd. Tot hard kloppende, in haar hoofd, aan toe angst. Ik maakte haar duidelijk dat een beetje angst voor een kind niet raar is maar haar angst sloeg toch wel wat meer door. Na hier diep over te hebben gepraat kwam ik tot de conclusie dat deze vrouw iedere keer dat zij een belangrijke keuze moest maken in haar leven, dit kleine kind in haar, door haar angst, haar tegenhield. Mensen kunnen vaak een jeugd trauma of herinnering naar een hoek schuiven en de stempel erop plakken; ik ben er overheen. Maar toch, helaas, maakt vaak dat dit heel veel van onze keuzes beïnvloed! Ik gaf deze mevrouw dus ook de oefening mee om het kind in haar gerust te gaan stellen. Ieder moment dat zij voelt of twijfelt aan haar keuzes omarm dat kind dan in gedachten en stel het gerust. Het hoeft nergens bang voor te zijn!
0 Reacties
|
VerhalenSommige reading maakten op mij zo indruk dat ik deze opschreef. Puur voor mijzelf. Alleen begon ik na een tijdje te beseffen dat eigenlijk deze verhalen te mooi waren om voor mijzelf te houden. Mensen vragen zich toch vaak af wat er zo al besproken wordt en gebeurt bij een medium. Dit kan je nu in deze verhalen terug lezen. Let wel! Deze verhalen zijn pas geplaatst na goed overleg en dus met toestemming van de cliënt. Om privacy redenen worden namen niet genoemd.
Archieven |