Vanuit mijn vrienden kring kwam de vraag voor een kleine groepsreading. Een jonge vrouw, komt regelmatig bij mij en haar vader en moeder wilden toch ook wel eens. Omdat vrij recent oma haar man was verloren, wilde die eigenlijk ook wel. En zo kwam het ervan dat ik op een avond vertrok naar oma haar huis en vader, moeder en dus ook kleinkind aanwezig waren. Heel intiem en met een kopje thee erbij babbelden wij even over koetjes en kalfjes en ging ik daarna aan de slag.
Opa's energie knalde door de kamer! De moeilijkheidsgraad voor mij was dat ik deze lieve maar vooral vrolijke man, kende. Dit lijkt dan makkelijk zou je zeggen maar dit is des te moeilijker omdat je je eigen gedachten er buiten moet houden en sterk moet luisteren naar wat de overledene willen zeggen. Maar wat ik zei, de energie was overal voelbaar. Vrijwel meteen begon opa over een nachtkastje tegen mij. Onderhand weet ik nu ook wel dat, hoe raar iets in mijn oren klinkt, het voor iemand anders veel kan betekenen. Dus ik noemde dit voorwerp. Vader en oma keken elkaar lachend aan. Voor mij een teken dat ik goed luisterde. Opa liet mij zien dat het kastje dicht zat en dat er 5 voorwerpen in zaten. De vader antwoorde op dat moment “ja dat klopt en sinds vanavond krijgen wij hem opeens open?” Dit bleek dus de maanden na zijn overlijden niet gelukt te zijn. Maanden hadden ze het geprobeerd maar helaas en vanavond waagde zij een nieuwe poging en zie daar... Inderdaad lagen er 5 voorwerpen in het bewuste nachtkastje. We moesten allemaal lachen om dit bizarre incident maar niemand verbaasde dit. Deze man hield nog wel eens van een grapje. De avond verliep soepel en er werd gelachen en een traan weg gepinkt. Oma vertelde ook dat ze amper droevig kon wezen want aan alles voelde ze de sterke aanwezigheid nog van haar man. “Alsof hij hier nog is gewoon!” En dat was hij, kon ik haar bevestigen. Hij zou rustig wachten tot ook haar tijd was gekomen en haar dan begeleiden. Tranen sprongen zelfs in mijn ogen (ik hou het vaker niet droog) om dit mooie en lieve gebaar. Oma knikte begrijpend en zei “ ik had ook niet anders van hem verwacht “.
0 Reacties
|
VerhalenSommige reading maakten op mij zo indruk dat ik deze opschreef. Puur voor mijzelf. Alleen begon ik na een tijdje te beseffen dat eigenlijk deze verhalen te mooi waren om voor mijzelf te houden. Mensen vragen zich toch vaak af wat er zo al besproken wordt en gebeurt bij een medium. Dit kan je nu in deze verhalen terug lezen. Let wel! Deze verhalen zijn pas geplaatst na goed overleg en dus met toestemming van de cliënt. Om privacy redenen worden namen niet genoemd.
Archieven |